Seperti Biasa

HAri ini adalah seperti rutin seharian yang dilalui oleh kami sebagai seorang pegawai kadet.Yang menjadikan rutin itu tidak memboringkan ialah personaliti seseorang yang senantiasa berubah-ubah mengikut masa yang berlainan.Tahu kah anda bahawa Allah menjadikan kita pelbagai untuk kita berkenalan dan mengeratkan silaturahim...???bukan kah begitu...hehehe..jadi macam saya,dah duduk hampir 3 tahun kat sini pun tak lagi mengenali semua anggota batalion saya kecualilah anggota platun saya.Tu pun bukan secara mendalam...Tapi at least kita tahu dengan siapa kita berkawan,dan dengan siapa kita mengadap hari2...kalau boleh orang yang kita jumpa hari2 tu boleh memahami kita.Takkanlah kita nak ubah personaliti semata2 memuaskan hari orang lain.. kalau macam tu,tak payah ada kawan lagi bagus..tapi kawan sangat penting apabila kita jauh dengan ibu bapa..macam saya,sekarang ni kawanlah tempat bergantung,meluahkan perasan dan sebagainya..Kadang2 sedih,kadang2 rindu kat famili dan sebaginya..tu pasal lah tulis blog selalu..Sbbnya rindu kat famili...hai!!!bile lah nak balik ni..tarikh asyik berubah-ubah jer...hurmmm..sekejap 12 lapastu 13 lah...ni lah askar..depan officer jer punctual,padahal buang masa...tak tau lah macam mane.....kalau salah sikit semua kena..tahu bahawa askar ni punishment die relatif,tapi consider lah...nak jadi askar kena tunjuk akhlak yang baik ,personaliti yang baik,baru orang bawah pandang tinggi..janganlah sombong sangat..berlagak macam tahu senua..tapi tak pun..orang bawah yang ada pengalaman berpuluh-puluh tahun tu pun tak kedekut nak bagi dia punyer ilmu,kita yang tinggi ni apelah salahnyer jadi rendah sikit untuk dapatkan ilmu tu..tak rugi...